Edwin Goes Atlantic to Pacific and Central America

Dag 85 t/m 98 van San Jose naar San Jose (Costa Rica)

Hallo Allemaal.

Dit is mijn laatste verhaal van mijn vakantie vanuit Costa Rica.

Costa Rica is een land dat je bezoekt vanwege de natuur; prachtige natuurgebieden, actieve vulkanen en bijzonder mooie planten en dieren. Ruim 150 foto's gemaakt waar je op deze site enkele afdrukken van ziet. We hebben de hoofstad San Jose bezocht, prachtige wandelingen en boottochten gemaakt in het regenwoud rondom Torteguero, het gebied rondom de vulkaan Arenal bezocht, fraaie trails gelopen in Monteverde en aan het einde van de vakantie heerlijk uitgerust in Samara.

We verblijven voor 2 nachten in San Jose. San José is niet bepaald populair bij toeristen. Het merendeel komtnaar Costa Rica voor de natuurparken, vulkanen en stranden waarbij de hoofdstad vooral wordt aangedaan als noodzakelijke tussenstop of als uitvalsbasis voor excursies. De stad met circa 300.000 inwoners heeft ook niet een reputatie als het gaat om fraaie koloniale gebouwen.Geroemd worden wel de musea en het aangename klimaat (het is er altijdlente). Toch ben ikbenieuwd naar wat de enige stad van betekenisvan Costa Rica te bieden heeft. En met een laag verwachtingspatroon kan dat natuurlijk alleen maar meevallen.

We beginnen onze verkenning in het hart van de stad, Plaza de Cultura.Vrijwel alle bezienswaardighedenbevinden zich rond dit plein.Teatro Nacional ishet nationale theaterdaterend uit 1894 eneen voortbrengsel van de gouden koffieperiode.In die tijd beleefde de stad zijn beste tijd profiterend van de populariteit van koffie in Europa. Er ontstond toen ook een nieuwe elite: de koffiebaronnen. Teatro Nacional is een van de weinige statige gebouwen van San José, zowel van de buitenkant als van de binnenkant.Binnen tref je eeneen stijlvol koffiehuis aan dat zich kan meten met de koffiehuizen van Boedapest en Wenen. Stijlvol is ook de prachtige theaterzaal die is opgesierdmet o.m.marmer en goud.Maar voor mijpersoonlijk is het hoogtepunt toch echt de cappuccino die geserveerd wordt in het café.De beste die ik gedronken heb!

Waar je ookuitstekende koffie drinkt, is aan de overkant op het terras van Café de Parisbehorend bij het vermaarde Gran Hotel Costa Rica. Zij hebben een uitgebreid koffieaanbod, inclusief de nodige combinaties met alcohol. Ook kan je hier een heerlijke sigaar roken. Goede koffie is in koffieland Costa Rica vreemd genoeg geen vanzelfsprekendheid.De beste bonen wordengereserveerd voor deexport. Reden te meer dus om in San José goed uit te pakken op koffiegebied.We nemen ook nog een kijkje in het het Gran Hotel,het meeste luxueuze hotel van de stad.Zeker leuk om even mee te pikken.

We vervolgen onze reis naar La Fortuna. La Fortuna; een trekpleister voor toeristen, omdat vanuit het dorp de actieve vulkaan Arenal te zien is. We hebben ´em bij aankomst godzijdank nog even kunnen bewonderen, want normaal is het vaak slecht weer en mistig, en het is dus niet vanzelfspreekend dat je de vulkaan ziet.

Maar goed, het regent dus veelvuldig in La Fortuna. En wat kun je dan het beste doen? Juist; het water opzoeken!Ik hebmeteen na aankomst tickets geboekt om te gaan raften,level 5 (Upper Balsa River).Ik had al een level 3 gedaan in Salta, dus wist ik ongeveer wat een level 5 inhield.Heftig, maar het was helemaal te gek! Om onze spierpijn enigszins te verlichten zijn we aansluitend naar de nabijgelegen hot springs (Baldi) gegaan. Lekker bubbelen in een warm bad met eenbiertje in je hand, helemaal goed!

De volgendeochtend stond het nabijgelegen Nationaal Park op het programma, maar... het regent voor de verandering. Wij laten ons normaal natuurlijk niet afschrikken door een beetje water, maar vanwege de mist is het zicht in het park beperkt tot een paar saaie bomen om ons heen. Vanuit La Fortuna reizen we verder naar Monteverde. We rijden van La Fortuna naar Santa Elena (Monteverde) : hemelsbreed een afstand van ongeveer 14 kilometer, maar omdat er een groot meer tussen zit waar we helemaal omheen moeten rijden is het uiteindelijk een tocht van ongeveer 3,5 uur. Zodra we de omgeving van Monteverde binnen rijden zien we het landschap veranderen van bossen in grasvelden met ‘echte Nederlandse‘ koeien (zonder gele oorflappen). In de jaren ‘50 van de vorige eeuw zijn er quakers vanuit de VS geëmigreerd naar deze streek. In de 2e wereldoorlog weigerden deze quakers vanuit hun geloofsovertuiging in dienst te treden van het leger om te vechten tegen de Duitsers. Zij werden hiervoor gevangen genomen. Na de oorlog besloten zij de VS te verlaten en CR was een ideale plek, omdat in CR in 1948 het leger grondwettelijk is afgeschaft. De quakers bewerkten het tropisch regenwoud zodanig dat zij koeien konden gaan houden. Van de melk werd kaas gemaakt. Tot op de dag van vandaag zijn de quakers belangrijke kaasleveranciers van CR. De Monteverde is nu voornamelijk bekend vanwege de nationale parken. Wij verbleven in het plaatsje Santa Elena. Dit is een toeristenplaatsje met een gezellige sfeer.

We reizen door naar Manuel Antonio. Het nationale park Manuel Antonio ligt aan de Pacifische kust en heeft diverse prachtige stranden. Het park heeft een oppervlakte van ruim 680 hectare waarvan een groot deel nog privé-bezit is. De jungle, die aan de stranden grenst zorgt voor een weelderig groene scheidingslijn met het schone zand van de stranden. Je kan hier niet alleen mooie wandelingen maken door het regenwoud, er is een mooi uitkijkpunt en je kan genieten op één van de mooie stranden. Afgezien van de apen, die jou weten te vinden, zie je hier met wat geluk vele andere dieren zoals luiaarden, leguanen, neusbeertjes, de agoeti en kinkajou alsmede vele vogelsoorten en vlinders. We verblijven hier ook voor 2 nachten.

We gaan nu weer terug naar San Jose om hier voor 1 nacht te overnachten om zo door te reizen naar Tortuguero.

Vroeg uit de veren, want om kwart over 6 zitten we alweer in de bus. Na een busreis van ongeveer 4 uurtjes komen we aan bij een piepklein ‘haventje' waar een bootje klaar ligt om ons naar Tortuguero te varen. De weg richting de haven gaat dwars door bananenplantages. We zien regelmatig een bord van Chiquita staan. Die komen hier vandaan. De bedoeling was dat we een boerderij zouden bezoeken waar de bananen verpakt en verwerkt worden. Maar omdat een rivier was overgestroomd moesten we een andere route nemen en kwamen we er niet meer langs.

De boottocht was prachtig. We voeren dwars door de groene jungle met hele mooie varens en palmbomen.Langs de kant zien we ook een krokodil en wat hagedissen. We stoppen nog bij het dorp Tortuguero. Heel de dag lopen we te zweten als een otter, het is hier zó warm en zo'n hoge luchtvochtigheid. Vandaag ook de eerste dag dat het niet heeft geregend.

Om half 10 's avonds is het tijd om het strand op te gaan om schildpadden te zien die hun eieren aan het leggen zijn. We zien heel veel sporen, maar we hebben weinig geluk. We zien wel een zeldzame schildpad, maar ze is net klaar met eieren leggen en was alweer op weg naar ze zee. Wel waanzinnig om zo'n groot dier op een paar centimeter afstand te kunnen volgen.

Vanuit Tortuguero gaan we naar Cahuita. Na het ontbijt vertrekken we met de boot naar Limon waar we per bus verder gaan naar Cahuita. De boottocht duurt vier uur en is ook weer schitterend. Ondanks dat we zo snel varen, spotten we toch weer wat wild: kaaimannen, een wasbeertje, roze lepelaars, reigers en nog een hele hoop andere vogels. Tijdens de lunch in Limon merken we dat hier een heel andere sfeer is: veel donkere mensen, alles gaat allemaal wat langzamer, reggae muziek uit de speakers en de vlag van Jamaica is veelvuldig te zien. Een relaxed sfeertje dus.Ik heb lekker een dagje voormijzelf gepland zonder excursies vandaag. Dat wil dus zeggen; eerst lekker uitslapen! Maar vanwege de warmte en een paar brulapen zijn we alweer rond half 6 wakker. Lekker op het gemakje gedaan, ontbeten in het dorpje bij een piepklein restaurantje (4 tafeltjes) en daarna het nationale park ingegaan. Het gaat bijna ongeloofwaardig klinken, maar ook dit park is weer schitterend! Witte zandstranden, helderblauw water en vanaf het strand loop je zo de jungle in. Ook hier zien we weer een aantal dieren: wasbeertje, twee verschillende soorten apen en een derde apensoort horen we wel, maar spotten we niet. Eindelijk de brulapen van dichtbij gezien! 's Avonds met de hele groep voor de laatste keer gezamenlijk eten.

De volgende dag reis ik weer door naar San Jose waar ik nog voor 1 nacht verblijf om dan het vliegtuig te pakken naar Schiphol Amsterdam. Thuisgekomen is het weer heel anders dan ik de laatste 3,5 maanden gewend ben, het sneeuwt en het vriest. Wel even wennen dus.

Heb een ontzettende leuke tijd gehad tijdens mijn vakantie, maar helaas het zit er al weer op.

Op naar de volgende vakantie (Vietnam, Cambodja en Laos).

Groeten Edwin

Dag 80 t/m 85 van Leon naar Ometepe Island (Nicaragua)

Hallo Amigos,

Hierbij mijn verhaal vanuit Nicaragua.

Nicaragua, is eenland in Centraal Amerika dat in het noorden grenst aan Honduras en in het zuiden aan Costa Rica, in het westen aan de Grote Oceaan en in het oosten aan de Caribische Zee. De eerste plaats die we aan doen is Leon. Zoals gezegd zitten wij in Nicaragua sinds een paar dagen... Eerste indrukken: het is hier warm, zo´n34 graden overdag in de zon, het land zelf ziet er dus ook droger en ruiger uit dan de tropische buurlanden. Verder veel maisvelden, grazende koeien (maar toch anders dan onze zwart-witte beestjes) en vulkanen op de achtergrond. Mooie plaatjes. Arm land ook. Wij hebben ons vandaag laten vertellen dat het gemiddelde maandsalaris hier ligt op 1.000 Cordoba, zo´n 55 USD. Leon, beroemd vanwege de dichter Ruben Darios (wie kent hem niet..?), was eigenlijk echt een leuke verrassing. Mooie universiteitsstad, aardige mensen, niet al teveel toeristen waardoor je gewoon in de overdekte markt kon lopen zonder het gevoel te hebben dat deze markt alleen voor toeristen gehouden werd.Zonder lastig gevallen te wordenhebben wede ogen uit ons hoofd gekeken:enorme papayas, levendeleguanen aan elkaar vastgebonden met een touwtje, hele grote levende krabben in een pan. En dit allemaaltussentoonbanken volstukken warm vlees die zeker niet door onze keuringsdienst van waren zouden komen.

De grootste kathedraal van Centraal Amerika is te vinden in Leon. De beroemde dichter ligt onder de kerk begraven en je kunt de kathedraal beklimmen (en zelfs de klokken luiden) voor een spectaculair uitzicht.

Na 2 overnachtigingen in Leon reizen we door naar Granada, de hoofdstad van Nicaragua. Granada is een monumentale koloniale handelsstadje en gelijk ook de populairste toeristenbestemming in Nicaragua. Erg gezellig en levendig, maar ook temperaturen van boven de 30 graden. Het is erg leuk dwalen door de fotogenieke straatjes. In de omgeving een bezoek gebracht aan de actieve Masaya vulkaan. Als je naar en in de krater kijkt zie je alleen een flinke rookpluim, maar op 1km diepte schijnt lava te borrelen. In de omgeving kun je wandelen op de randen van andere (groene - niet meer actieve) kraters van dezelfde vulkaan en heb je een fantastisch uitzicht op de wijde omgeving.

Je hoeft - net als in andere plaatsen in Nicaragua - niet bang te zijn dat je een taxi over het hoofd ziet. Er zijn er erg veel en ze toeteren bij het passeren van iedereen die een potentiële klant kan zijn (en dat zijn er nogal wat). In het straatbeeld trouwens ook nog veel paard-en-wagens.Het oude centrum is tijdens een aardbeving in 1972 verwoest en sindsdien grotendeels gelaten zoals het was. Op de plek staat de ruine van de oude kathedraal nog en heeft men het Palacio Nacional herbouwd. In een of andere achterbuurt van de stad ligt het Museo Sitio Huellas de Acahualinca. In het museum zijn 10.000 jaar oude voetsporen van mensen te zien die bewaard zijn gebleven in de lava. Na een bezoekje aan de kathedraal en de Metrocentro shopping mall, wel weer uitgegekeken op de stad. Voor 4 dollar nog even bij de kapper langs geweest en daarna maar weer snel terug naar het hotel gegaan. In het meer waar Granada in ligt heb je veelheel veel kleine eilandjes, de Isletas, gecreëerd door een vulkaanuitbarsting. Met een boottochtje kun je er tussendoor varen en een paar van de eilandjes bezoeken. Sommige zijn zo klein dat er maar een huis op past. Voor de prijs van een mooie eengezinswoning in de Randstad, kun je hier je eigen eilandje met villa kopen. Een van de eilandjes wordt bewoond door een groep whited faced en spider monkeys. Je kunt je afvragen wat ze daar te zoeken hebben, aangezien ze volledig afhankelijk zijn van de buitenwereld.

Ook in Granade hebben we 2 overnachtingen gehad, hierna zijn we doorgereisd naar Ometepe Island. Isla de Ometepe is een eiland in het meer van Nicaragua wat uit 2 vulkanen bestaat. Het eiland om avontuur op te zoeken. Dit eiland is niet echt ontwikkeld voor het toerisme. Alleen kleine hostelletjes en mensen die hun geld verdienen met bananen en cocosnoten. Het eiland is nog prachtig, ga snel voor dat de eerste Mc Donald zijn deuren open doet!

Op het eiland heb ik niet veel gedaan, heb een beetje gerelaxd, 's avonds een BBQ en een paar biertjes gehad en op tijd naar bed gegaan. De volgende dag moesten we om 04:30 uur al weer opstaan om de ferry van 06:00 uur te halen, daarna zijn we met een mini-van doorgereden naar het busstation voor een reis van 8 uur richting San Jose in Costa Rica, inclusief 2 uur wachtijd bij de grensovergang.

Costa Rica, here we come!

Hasta luego, Edwin

Dag 74 t/m 80 van Antiqua naar Tegucigalpa (Honduras)

Hallo Iedereen,

Hierbij weer een klein verhaaltje vanuit Honduras.We verblijven totaal 6 dagen in Honduras voordat we verder reizen naar Niguragua. De eerste plaats die we aandoen is Copan.

COPAN RUINAS

De uitgebreide ruïnes van Maya-steden Copan gelegen in het noordwesten van Honduras. Het ligt vlakbij de grens met Guatemala, ongeveer 45 km van de stad Zacapa.

De dag van aankomst een beetje gerelaxed na 5 uur hobbelen in een bus (is het ver buschauffeur? '3 a 4 horas'... plus 2 a 3 dus, vriendelijke vriend!). 's Avonds zijn we naar de hotsprings in de bergen gegaan en hebben een BBQ gehad.

De Volgende dag gaan we de ruines van Copan bekijken, (jaja, Spaans is niet zo moeilijk als het lijkt). Er zijn 3 plaatsen in de buurt van de ruines, waar vandaan je een bus kunt nemen naar de ruines om daar een dagje rond te lopen en alles. Maar waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? De middag neem ik een vrije dag om wat bij te komen en mijn blog bij te werken.

De dag erna gaan we al weer door naar het eiland Roatan. Roatan is het grootste eiland van de Baai-eilanden, een eilandengroep voor de kust van Honduras. Het eiland is ongeveer 60 km lang en 8 km breed op het breedste deel. De hoofdstad van Roatan is Coxen Hole en niet meer dan een groot dorp. Het dankt zijn naam aan John Coxen die een Engelse piraat was. De huizen zijn van hout, gebouwd op palen en staan in het water. De zwarte inwoners stammen af van negerslaven uit Jamaica en de Cayman Eilanden.

Het is een belangrijke duikbestemming in Honduras. Roatán ligt in tussen de eilanden Utila en Guanaja.Omdat de temperatuur het hele jaar rond de 28°C ligt is het eiland een mooie strandbestemming. Het beste van Roatan is het uitgebreid rif dat het spectaculairste duiken en snorkelen in het Westelijke Caribisch gebied aanbiedt. Men waant zich in een groot aquarium met kleurrijke vissen die zwemmen in dalen van 15 tot 30 meter naar beneden lopende rotsen.

Na 3 nachten verbleven te zijn op Roatan gaan we verder naar Tegucigalpa, dit is voor ons alleen maar een tussen stop omdat we eigenlijk doorgaan naar Leon, dat ligt in Niguragua.

Groeten Edwin, vanuit Honduras

Dag 67 t/m 74 van Panajachel naar Antiqua (Guatemala)

Hallo,

Hier een klein verhaaltje vanuit Guatemala. Vandaag zijn we vertrokken uit San Christobal, deze tocht maken we met zogenaamd de 'chicken bus, dit zijn oude amerikaanse schoolbussen die een tweede leven hebben gekregen in Guatemala. In verschillende opvallende kleuren opgeschilderde stadsbussen zijn het uiteindelijk geworden. Deze bussen vervoeren de plaatselijke bevolking inclusief hun koopwaar. Vandaar dat de bijnaam voor deze bussen 'chickenbussen' zijn. Onze reis met de chicken bus duurt ongeveer 3 uur, dat is meer dan genoeg, aangezien we wel met 100 mensen in de bus zitten. Daarna gaan we met een kleine mini Van naar ons hotel in Panajachel.

Panajachel is een plaats in de hooglanden van Guatemala. Panajachel is het drukstbezochte plaatsje aan het meer. Er wonen ongeveer elfduizend mensen. De meeste mensen verdienen hun kost in de toerisme-industrie. Ze werken in een van de vele hotels, restaurants en bars die Panajachel rijk is. In de hoofdstraat, de Calle Santander, zijn tientallen winkels met allerlei goederen voor toeristen. Op onze vrije dag gaan we kayaken op Lago Atitlan Guatemala.

Dit majestueuze meer, 8 km breed en 18 km lang, omringd door vulkanen, biedt elke dag een andere magische aanblik. Volgens de lokale Maya bevolking heeft het meer magische krachten. Vele reizigers en schrijvers hebben Lago Atitlan uitgeroepen tot het mooiste meer ter wereld.

De volgende dag gaan we met de boot naar Lago Atitlan. Rond Lago Atitlan liggen Maya dorpen en grotere plaatsen, elk met een uniek karakter.

Santiago Atitlan is vooral bekend vanwege Maximon, een houten figuur, heilig voor de Maya's. Maximon is gek op sigaren, rum en zijden stropdassen. De Maya gemeenschap in Santiago Atitlan is hecht en houdt haar tradities hoog, w.o. het weven van prachtige stoffen.

Nadat we 3 dagen in Panajachel zijn geweest reizen we door naar Antiqua. Alleen al rondlopen door de historische straatjes van Antigua is een belevenis. De prachtige koloniale gebouwen, gekleurde huizen, de middeleeuwse (hobbelige) straatkeien en de vele parkjes maken van Antigua een uniek stadje. Het is dan ook heel geliefd bij reizigers die door Midden-Amerika trekken en bij studenten die Spaans in Guatemala willen leren. Antigua heeft een stratenplan van avenidas en calles. De avenidas lopen van noord naar zuid en de calles van west naar oost. In het hart ligt het Parque Central. Dat is dé ontmoetingsplek, voor een praatje met de lokale mensen of een avond met vrienden rondom de oude fontein. Aan het park ligt de kathedraal, die 's avonds sprookjesachtig verlicht is, en de oude gallerijen en het stadhuis.

Tussen Antigua en Guatemala-stad ligt de vulkaan Pacaya. Deze hebben we beklommen. Het is ongeveer twee en een half uur naar boven. Je hebt er een geweldig uitzicht. Pacaya is nog een actieve vulkaan, maar zonder grote uitbarstingen. We hebben helaas geen lava uuit de top zien rollen. 's Avonds zijn we vaak naar een hostel gegaan met een dakterras, je hebt namenlijk een geweldig uitzicht over de stad.

Mijn volgende verhaal komt vanuit Honduras.

Groeten Edwin

Dag 57 t/m 67 van Playa del Carmen naar San Christobal (Mexico)

Hallo Allemaal,

Vandaag zijn we aangekomen in Playa del Carmen (Mexico).

Playa del Carmenis een badplaats in Quintana Roo, in het oosten van Mexico. Playa del Carmen is gelegen aan de 'Riviera Maya'. Al tijdens pre-Columbiaanse tijden diende Playa del Carmen, toen nog Xaman-Ha geheten, als vertrekplaats voor boten naar Cozumel. De Maya's vertrokken naar Cozumel vanwege het heiligdom voor de godin Ixchel, terwijl latere bezoekers vooral toeristen waren. Playa del Carmen is dan ook 'ontdekt' door toeristen op weg naar Cozumel. De stad wordt tegenwoordig vooral bezocht door toeristen die de drukte van de niet ver van Playa del Carmen gelegen badplaats Cancún willen ontvluchten. We zijn vanuit Playa del Carmen naar ruines van de Maya/Toltec in Tulum geweest.

Tulum

Tulum lijkt wel een bewerkt plaatje uit een reisgids! Met een maagdelijk wit, rustig strand, paradijselijke palmbomen en kleurrijke vissersbootjes. Het bijzondere aan Tulum is dat bovenop de rotsen (die over zee uitkijken) ruïnes van Mayatempels staan. De volgende dag reizen we door naar Cancun.

Cancúnis een stad in het uiterste oosten van Mexico, gelegen op het schiereiland Yucatán in de staat Quintana Roo. De stad is wereldbekend als toeristenoord. Cancun is zeer toeristisch, maar Playa del Carmen is naar mijn mening mooier. Als vakantie (strand) bestemming zou ik dan ook eerder voor Playa del Carmen kiezen dan Cancun. We zijn een dag naar een klein eilandje geweest genaamd Isla Mujeres.

Isla Mujeres (letterlijk: Vrouweneiland) is een eiland in de Caribische Zee, voor de kust van Mexico. De hoofdplaats en tevens enige plaats op het eiland heet eveneens Isla Mujeres. Het eiland is 7 kilometer lang en gemiddeld 650 meter breed.

Voor de Maya's was Isla Mujeres een heiligdom voor de godin ixchel. Het was dan ook vanwege de vele vrouwenbeelden die de spanjaarden hier aantroffen dat ze het eiland Isla Mujeres noemden. Isla Mujeres is een populaire bestemming voor toeristen. Veerboten verbinden het eiland met Cancun en Puerto Juárez.

Vandaag reizen we door naar Merida, maar onderweg doen we eerst nogChichen Itza aan.

Chichén Itzá was een van de belangrijkste steden van de Maya, en hier bevindt zich de Piramide van Kukulcan.

Zoals de meeste koloniale steden, is het centrum van Mérida opgebouwd volgens een schaakbordsysteem. Straten die van noord naar zuid lopen hebben oneven nummers, en straten die van oost naar west lopen even. In het centrum, met als centrale plein het Plaza Grande, zijn vele koloniale gebouwen te bezichtigen. Veel toeristen combineren een bezoek aan Yucatán met een bezoek aan het strand, of aan de ruïnes van het nabijgelegen Chichen Itza.

Vanuit Merida reizen we door naar Palenque waar we 2 nachten verblijven.

Palenque is een archeologische vindplaats van de Maya beschaving niet ver van de Usumacinta-rivier.Palenque ligt diep in junglewoud en behoort tot de weinige steden waar ontdekkers veel van de geschiedenis konden ontcijferen, doordat hiëroglyfen intact gebleven zijn. Lopend door de stad vertellen de huizen en tempels over dynastieën, veroveringen, rijkdom en ondergang. Je ziet hier ook de volgens velen meest sensationele ontdekking uit de Maya-wereld: de graftombe van Koning Pacal.

Vanuit Palenque reizen we door naar San Chrisobal de las Casas waar we 3 nachten verblijven.

San Cristóbal is bekend vanwege haar koloniale architectuur. Het is een populaire bestemming voor toeristen, ook omdat de MayastadPalenque er niet ver vandaan ligt. Tijdens ons verblijf in San Christobal hebben we 2 dagen vrij af, we kunnen zelf kiezen of we een excursie gaan doen of dat we gaan relaxen. Ik zelf heb het 1 dag rustig aan gedaan. De 2e dag heb ik een excursie gedaan naar Cañón del Sumidero.

De kloof is ontstaan door een geologische breuk in het Pleostoceen en is een van de belangrijkste toeristenattracties van Chiapas. De Cañón del Sumidero begint bij de stad Chiapa de Corzo en eindigt bij de Chicoasen-dam, waar 20% van de energie voor Centraal-Amerika opgewekt wordt.

Mijn volgende gedeelte van de reis gaat weer naar Guatamala.

Groeten Edwin

Dag 50 t/m 57 van Antiqua naar Caye Caulker (Belize)

Hallo Iedereen,

Mijn 2e reis is begonnen, ik ben vrijdag 5 november op het vliegtuig gestapt vanaf Lima om 14:55 uur en heb eerst een tussenlanding gemaakt in San Salvador om dan door te vliegen naar Guatamala City. 's Avonds tegen een uur of 9 was ik dan eindelijk in mijn hotel. Ja, je leest het goed, hotel. Dat is het verschil met de vorige reis, dat was een budget reis, deze is meer ge-upgraded, dus geen campings en hostels.

Toen ik aankwam in mijn hotel lag alle informatie al klaar voor de reis. Heb 's avonds het dorpje Antiqua nog even bezichtigd en heb nog een biertje gepakt in de plaatselijke kroeg.

Antigua, officieel Antigua Guatemala, is een stad in Guatemala, niet ver van de hoofdstad Guatemala-Stad. De stad is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van het UNESCO. Ze is gelegen in de vallei van Panchoy, onder de Volcán de Agua, en is de hoofdstad van het departement Sacatepequez.

We vertrekken de volgende dag om 07:00 uur naar Rio Dulce. Hier aangekomen bevind ik me weer aan de rand van een groot meer (Lago de Izabal). Het is een een klein gehucht, wat huizen en winkels langs de weg, en een grote brug over de Rio (rivier) Dulce. (Zie enkelefoto's)

Het landschap waar ik mij bevind is schitterend, een prachtige rijke groene kleur.Guatemala heeft maar een heel klein stukje Caribische kust. Het plaatsje Livingston ligt er, aan het eind van de rivier de Rio Dulce en is alleen per boot bereikbaar.

Het lijkt in niets op wat je je voorstelt bij Guatemala: door de afgelegen ligging heeft het plaatsje een heel eigen levensstijl. De bewoners zijn afstammelingen van Afrikaanse slaven en spreken Engels. De zwarte (Garifuña) bevolking houdt er vooral een Caribische levensstijl op na; Bob Marley is overal aanwezig.
Livingston is dan wel de eindbestemming van deze tocht van vandaag, de tocht erheen namelijk, voert door de diepe canyon van de Rio Dulce, een rivier met aan weerszijden hoge krijtrotsen en daarboven ondoordringbare jungle. Veel reizigers vinden het, op Tikal na, de mooiste tocht van Guatemala. Handig dat het op de route ligt van Antigua naar Flores; je hoeft er dus niets voor om te reizen. Trek in de ochtend naar Rio Dulce, zo'n 6 uur rijden als je vanuit Antigua komt. Onderweg zie je het landschap veranderen van gebergte in savanne en dan in tropisch regenwoud.

De grootste Maya ruïne van Latijns Amerika, Tikal, ligt in het tropische noorden van Guatemala in het regenwoud van Peten, waar brulapen, toekans en neusbeertjes de dienst uitmaken. Door de combinatie van eeuwenoude gebouwen, nog oudere, dichte jungle en de aanwezigheid alom van wildlife, is Tikal het eind- én hoogtepunt van de Maya route.

Flores, een rustig dorp aan het meer van Peten, is de uitvalsbasis voor een bezoek.We verblijven in een hotelletje met terras aan het meer zodat je de zonsondergang niet mist.

Vanuit Flores vertrekken we vroeg naar Tikal. Je loopt het verloren rijk binnen voor het er echt heet wordt en ziet de mistslierten tussen de hoge tempels langzaam wegtrekken. Dan dwaal je tussen de overwoekerde tempels door de jungle. Je hoort zo vroeg veel dierengeluiden: sjirpende vogels, geritsel achter je, gebrul in de verte. Onnavolgbaar......

Je bereikt Flores over land vanuit Antigua, Rio Dulce, Palenque in Mexico of Belize. Heb je niet de tijd om over land naar Flores te gaan, dan kun je er ook naartoe vliegen, van Cancun of Guatemala City.

De volgende dagreizen we door naar San Ignacio. San Ignacio is een stad gelegen in Belize op zo'n 35 km van Belmopan. Het is de belangrijkste stad in het Cayo-district en speelt een belangrijke rol in het toerisme. Het aan de rivier Macal gelegen San Ignacio is waarschijnlijk begonnen als een houthakkerskamp. De eerste bekende vermelding van de plaats is op een kaart die dateert van 1787. In 1930 werd de Western Highway aangelegd waardoor niet alle vervoer meer over water plaatsvond. Dit versterkte de groei van de stad aanzienlijk.

Santa Elena, een voorheen aparte plaats aan de overzijde van de rivier is intussen deel van San Ignacio geworden. De stadsdelen zijn verbonden door de Hawkesworth-hangbrug. Belize Botanic Gardens is de naam van een botanische tuin die in San Ignacio is te vinden.

Buiten de stad bevinden zich de Maya-ruïnes van Cahal Pech en Xunantunich.

We reizen verder naar Caye Caulker,´s ochtends vroeg vertrekken weper minibus naar Belize City, een reis van ca. 5 uur. We worden opgehaald bijhet hotel.We vertrekken naar Caye Caulker. De 45 minuten durende tocht is spectaculair: je vliegt over de azuurblauw zee die zo glad is als een biljartbal, de zon brandt en tot slot de wuivende palmen van Caye Caulker. Bij aankomst op Caye Caulker staat de lokale bevolking je nieuwsgierig op te wachten. De zandwegen op het eiland worden slechts door voetgangers, fietsers en golfkarretjes gebruikt. Iedereen loopt blootsvoets of op slippers. Wil je je tas of koffer niet tillen dan kan die voor een dollar in een kruiwagen of achterop de golfkar bij de deur van je hotel afgezet worden. Het motto is hier ‘Go slow' en inderdaad het is waar: overal hoor je ‘Whazz-up man' en ‘Everything ok man?' Na een verkenningswandeling over het eiland zijn we gaan eten in een lokale restaurant...vis natuurlijk, want waar eet je nog een bord verse kreeft voor US$ 13,-?

De volgende dag gaan we door naar Playa del Carmen (Mexico)

Groeten Edwin

ps. Foto´s volgen nog

Dag 40 t/m 49 van Cusco naar Lima

Hallo Iedereen,

Zoals jullie weten verblijf ik nu in een hostel in Arequipa, en ik kan alleen maar zeggen: de Hostals, de plaatsen, het eten en de mensen....... het word vanaf het begin van mijn trip alleen maar beter. En het begon al zo goed

Laughing
. Ik denk dat ik niet helemaal duidelijk geweest ben maar het eten hier is heerlijk. Ik eet hier alpaca, (familie van de llama) allemaal verschillende soorten soepen, cactusfruit, (MEGA)-hete gevuldepepers..... en natuurlijk drink ik heel veel coca thee en inka kola
Wink
.

Arequipa is de derde stad qua inwonertal in Peru (na Lima en Callao) met 745.846 inwoners (volkstelling 2005). De stad ligt in het zuiden van het land, 1000 km verwijderd van Lima, op een hoogte van 2325 meter boven zeeniveau en ongeveer 300 kilometer ten noorden van de grens met Chili. De Plaza de Armas wordt als één van de mooiste van Peru bevonden; de kathedraal en de talrijke koloniale gebouwen sieren het plein.

In Arequipa heerst er een gematigd Andesklimaat: Overdag is het vrij warm, droog en zonnig maar de nachten zijn erg koud. Hierbij speelt de zeldzame bewolking overdag een grote rol.

De stad ligt in een actief gebied van vulkanen en aardbevingen. Arequipa wordt gedomineerd door 3 grote vulkanen: El Misti, El Chachani en El Picchu Picchu. In 1600 is de stad totaal verwoest geweest. Grote aardbevingen hebben plaatsgevonden in 1687, 1868, 1958, 1960 en in 2001. Om deze redenen vindt men voornamelijk laagbouw in de stad.

Helaas hebben we tijdens ons verblijf hier een niet zo mooie herinnering meegekregen. Er zijn in onze groep nml. 3 meiden gekidnapped geweest voor meer dan 2 uur. Ze waren alles kwijt (camera's, geld, Ipods, sieraden, zonnebrillen enz.). Ze hebben daarna wel aangifte gedaan bij de politie, maar ja, of dit helpt???

Nadat we hier 3 dagen overnacht hebben gaan we door naar Puerto Inca.

De Puerto Inca provincie is de grootste van de elf provincies van de regio Huánuco in Peru . The capital of this province is the city of Puerto Inca. De hoofdstad van deze provincie is de stad van Puerto Inca. Hier verblijven we 1 nacht aan het strand, met een punch party & BBQ.

De volgende dag gaan we door naar Nazca. Nazca (soms gespeld Nasca) is de naam van een systeem van valleien op de zuidelijke kust van Peru , en de naam van de regio's grootste van de bestaande stad in de provincie Nazca . .

Op 12 november 1996 om 11:59 uur lokale tijd (16:59 GMT tijd) een zware aardbeving van 6,4 (het centrum van de aardbeving was 7,7 in de zee) vernietigde de stad van Nasca en haar omgeving bijna volledig. Bijna alle oude bakstenen huizen werden vernietigd, maar binnen 12 jaar Nasca is volledig herbouwd in gekleurde huizen met kolommen, nu vaak multi-opgeslagen huizen, met een kleine boulevard in het centrum.

Ook hier verblijven we voor 1 nacht. Na aankomst in Nasca gaan we met buggy's in de zand duinen. Dit schijnen de grootste zand duinen van de wereld te zijn. Daarna gaan we BBQ'en en aan de bier en Pisco Saur, dit is een drankje speciaal uit Peru. Na de BBQ blijven we slapen in de zand duinen.

De volgende dag staan we vroeg op (06:00 uur) en gaan we doo naar Lima, tevens mijn eindbestemming van deze reis. Sommige reizen nog door naar Quito (Equador), maar dat is maar een klein groepje van 12 man.

Lima is de hoofdstad en grootste stad van Peru .Het is gelegen in de valleien van de Chillón , Rímac en Lurin rivieren, op een onbewoond kust met uitzicht op de Stille Oceaan.Samen met de zeehaven van Callao , vormt een aaneengesloten stedelijk gebied dat bekend staat als de Lima Metropolitan Area .Met een bevolking snel nadert 9 miljoen, Lima is de vijfde grootste stad van Latijns-Amerika, achter Mexico City , Sao Paulo , Buenos Aires en Rio de Janeiro . Lima has been defined as a beta world city . Lima is gedefinieerd als een beta wereldstad .

' Lima werd gesticht door de Spaanse veroveraar Francisco Pizarro op 18 januari 1535, als La Ciudad de los Reyes, of 'De Stad van de Koningen .Het werd de hoofdstad en belangrijkste stad in de Spaanse Onderkoninkrijk van Peru .Naar aanleiding van de Peruaanse Onafhankelijkheidsoorlog , werd het de hoofdstad van de Republiek Peru.Vandaag de dag, ongeveer een derde van de Peruaanse bevolking woont in het grootstedelijk gebied .

Mijn laatste dag (dag 49) is aangebroken, en het is tijd om afscheid te nemen van mijn medereizigers. Mijn vliegtuig gaat om 14:55 uur vanuit Lima naar Guatamala City, met een tussenlanding in San Salvador. Hier begint mijn 2e reis die ook 49 dagen duurt.

But that's Another Story!!!

Groeten Edwin

Dag 30 t/m 39 van Puno naar Cusco

Hallo Allemaal,

Ik vervolg mijn reis vanuit Puno (Peru).

Puno, een van de hoogste steden in het land op ongeveer 3800 meter boven zeenivo. Lake Titicaca meer is hiervan een beroemde meer, het hoogst vevaarbare meer in de wereld. Als je in Puno aankomt bevind je je in een andere wereld zoals je die misschien gewend bent van Arequipa of Nasca, de mensen hier hebben klederdracht aan. ´S avonds kan het hier wel vriezen tot 15 graden onder nul. Puno is een leuke stad waar je goed kunt winkelen in de Av. de Lima. Ook hier is de Plaza het midden van het centrum. Puno wordt ook erg vaak gebruikt als stad van waaruit men vertrekt naar Bolivia. In Puno kan het in de maanden Juni tot en met September erg vaak regenen en in de maanden oktober tot en met mei is de hemel volledig blauw, maar het word wel erg koud, dit komt mede door de de hoogte.

Toen we in Puno aankwamen werd ons verteld dat we een nacht gingen overnachten op een eiland genaamd Amantani, voor ons hield dat in dat we een dag gingen optrekken met de locale bevolking. Op dit eiland heb je geen electriciteit, geen stromend water, echt back to basic. Dit is absoluut een van de hoogte punten in Puno. Iedereen werld in groepen van 2 of 3 onderverdeeld in een gezin. Deze gezin zorgt de hele dag voor je. In de avond werd er een voetbal partijtje gespeeld tegende locals. Daarna hadden we een grote dans avond met de locals, hiervan werd verwacht dat je in lokale kledendracht verscheen op het feest.

De volgende dag gaan we met de boot naar Taquile Island waar mensen leven in eenvoudige stro hutten. Ook hebben we een bezoekje gebracht aan de drijvende riet eilanden in de baai van Puno, waar de Uros indianen leven.. De rest van de 2 dagen hadden we vrij af.

Dag 33 tot 35 Cusco

Laten we beginnen bij het begin. We kwamen vorige week aan in Cusco. Tot nu toe is dit toch wel1 van de mooiste steden in Zuid-Amerika waar we al geweest zijn. Na het enkele dagen rustig aan te hebben gedaan (ziekenboeg met voornamelijk darmschade, griep en andere dingen) bezochten we enkele inca-sites. Sacsayhuaman, qenqo, puca pucara en tambomachay. Ontzettend mooie vestigingen die we te voet bezochten als voorbereiding op onze tocht naar machu picchu.

De dag voorafgaand aan de trail.

Het was op een vrijdagavond in een hotel in 1 van de bredere straten van Cusco. Een gids met zijn assisten gids, komen ons informatie verstrekken over De Tocht. Can de 23 djosers gaan wij met 25 man de trail lopen. Ruben,zoals de gids zich noemt, doet me denken aan een zoon van de laatste Inca koning. Misschien....... ach natuurlijk niet, maar dat is nu ook niet belangrijk. Ik moet opletten wat hij allemaal te vertellen heeft, want morgen gaat het gebeuren. Aan de hand van een kaartje wordt ons uitgelegd hoe de route door de meedogenloze Andes loopt. Als we een niet al te zwaar rugzak willen dragen, dus alleen de dagelijkse dingen die je onderweg nodig zult hebben, hebben we altijd nog een duffelback waar we 5 kg in mogen doen. Dat is OK. Er wordt nog wat gekletst over kleding, 3 t-shirts, voldoende ondergoed, sokken een warme trui en regenkleding. Voor de rest moet iedereen maar meenemen wat zijn of haar lichaam verlangt. Alles duidelijk ? Dan komen we jullie morgenochten om 6 uur ophalen. Buenas noches.

Tot nu toe is er geen vuiltje aan de lucht.

Dag 1 tot 4

Om 5 uur gaat de wekker. Aankleden en alles bij elkaar pakken. Onze ondere spullen zetten we ergens anders neer, want deze kamer wordt voor de tijd dat we er niet zijn gereserveerd voor andere gasten. We nemen een kop coco thee en ontbijten wat en daan dan onderweg met de bus. De bus rijdt door naar een klein plaatsje waar we onze laatste spullen kunnen kopen. De stemming is prima. We rijden zo richting {82 km punt}. Eindelijk zijn we dan aangekomen. Hier komen we onze djosers tegen en gaan dan op pad. Iedereen heeft het er natuurlijk over, zou dit een makkie zijn of zou het toch wel tegen vallen. We zullen het zien.

De eerste dag was inderdaad een makkie, een paar kleine hoogteverschillen, maar over het algemeen nog niet zo moelijk. We zijn om 3 uur aangekomen in onze kamp waar ons een warme maaltijd staat te wachten.

De volgende dag vroeg opstaan en weer lopen. Deze dag is de zwaarste dag van de hele trail. Hier zitten aardig wat verhogingen in en treden die je moet bewandelen. We lopén daags maar 10 km, maar het lijkt op den duur wel of je de marathon loopt, het wordt steeds zwaarder. Ook dag 2 hebben we overleeft. Alleen in de groep treden er toch al wat pijntjes op. Dag 3 is in verhouding met dag 2. Dag 4 valt over het algemeen wel mee, met als toetje de bezichtiging aan Machu Pichu.

We hebben het gehaald, de inca trail is volbracht! Het geeft een fantastisch gevoel. Wat een geweldig bouwwerk hier midden in de bergen. Kwart voor 7, Machu Picchu ligt nog in de mist. We gaan door de zonnepoort en zoeken een plekje, waar we strakts een schitterend uitzicht hebben op het schouwspel. Heel indrukwekkend, je ziet op diverse foto s slechts een deel van de verborgen stad. Tegen 8 uur gaan we naar de stad zelf om alles te bezichtigen. De gids nam ons mee, om het complex beter te bekijken met interessante uitleg. Later op de dag hebben we met een etentje afscheid genomen van de reisleider en daarna zijn we met de trein weer terug gereden naar Cusco. Een prachtige rit door de bergen.

Inca Trail? Je moet het gewoon in je leven gedaan hebben, onvergetelijk mooi.

Nadat we de Inca Trail gedaan hebben, hebben we nog 2 dagen vrij af om te doen en laten wat we zelf willen. Dat is geen probleem, we vermaken ons als groep hier prima in Cusco.

Nadat we Cusco verlaten hebben gaan we naar Arequipa en Puerta Inca, maar dat is weer een ander verhaal.

Groeten Edwin