Hallo Allemaal.

Dit is mijn laatste verhaal van mijn vakantie vanuit Costa Rica.

Costa Rica is een land dat je bezoekt vanwege de natuur; prachtige natuurgebieden, actieve vulkanen en bijzonder mooie planten en dieren. Ruim 150 foto's gemaakt waar je op deze site enkele afdrukken van ziet. We hebben de hoofstad San Jose bezocht, prachtige wandelingen en boottochten gemaakt in het regenwoud rondom Torteguero, het gebied rondom de vulkaan Arenal bezocht, fraaie trails gelopen in Monteverde en aan het einde van de vakantie heerlijk uitgerust in Samara.

We verblijven voor 2 nachten in San Jose. San José is niet bepaald populair bij toeristen. Het merendeel komtnaar Costa Rica voor de natuurparken, vulkanen en stranden waarbij de hoofdstad vooral wordt aangedaan als noodzakelijke tussenstop of als uitvalsbasis voor excursies. De stad met circa 300.000 inwoners heeft ook niet een reputatie als het gaat om fraaie koloniale gebouwen.Geroemd worden wel de musea en het aangename klimaat (het is er altijdlente). Toch ben ikbenieuwd naar wat de enige stad van betekenisvan Costa Rica te bieden heeft. En met een laag verwachtingspatroon kan dat natuurlijk alleen maar meevallen.

We beginnen onze verkenning in het hart van de stad, Plaza de Cultura.Vrijwel alle bezienswaardighedenbevinden zich rond dit plein.Teatro Nacional ishet nationale theaterdaterend uit 1894 eneen voortbrengsel van de gouden koffieperiode.In die tijd beleefde de stad zijn beste tijd profiterend van de populariteit van koffie in Europa. Er ontstond toen ook een nieuwe elite: de koffiebaronnen. Teatro Nacional is een van de weinige statige gebouwen van San José, zowel van de buitenkant als van de binnenkant.Binnen tref je eeneen stijlvol koffiehuis aan dat zich kan meten met de koffiehuizen van Boedapest en Wenen. Stijlvol is ook de prachtige theaterzaal die is opgesierdmet o.m.marmer en goud.Maar voor mijpersoonlijk is het hoogtepunt toch echt de cappuccino die geserveerd wordt in het café.De beste die ik gedronken heb!

Waar je ookuitstekende koffie drinkt, is aan de overkant op het terras van Café de Parisbehorend bij het vermaarde Gran Hotel Costa Rica. Zij hebben een uitgebreid koffieaanbod, inclusief de nodige combinaties met alcohol. Ook kan je hier een heerlijke sigaar roken. Goede koffie is in koffieland Costa Rica vreemd genoeg geen vanzelfsprekendheid.De beste bonen wordengereserveerd voor deexport. Reden te meer dus om in San José goed uit te pakken op koffiegebied.We nemen ook nog een kijkje in het het Gran Hotel,het meeste luxueuze hotel van de stad.Zeker leuk om even mee te pikken.

We vervolgen onze reis naar La Fortuna. La Fortuna; een trekpleister voor toeristen, omdat vanuit het dorp de actieve vulkaan Arenal te zien is. We hebben ´em bij aankomst godzijdank nog even kunnen bewonderen, want normaal is het vaak slecht weer en mistig, en het is dus niet vanzelfspreekend dat je de vulkaan ziet.

Maar goed, het regent dus veelvuldig in La Fortuna. En wat kun je dan het beste doen? Juist; het water opzoeken!Ik hebmeteen na aankomst tickets geboekt om te gaan raften,level 5 (Upper Balsa River).Ik had al een level 3 gedaan in Salta, dus wist ik ongeveer wat een level 5 inhield.Heftig, maar het was helemaal te gek! Om onze spierpijn enigszins te verlichten zijn we aansluitend naar de nabijgelegen hot springs (Baldi) gegaan. Lekker bubbelen in een warm bad met eenbiertje in je hand, helemaal goed!

De volgendeochtend stond het nabijgelegen Nationaal Park op het programma, maar... het regent voor de verandering. Wij laten ons normaal natuurlijk niet afschrikken door een beetje water, maar vanwege de mist is het zicht in het park beperkt tot een paar saaie bomen om ons heen. Vanuit La Fortuna reizen we verder naar Monteverde. We rijden van La Fortuna naar Santa Elena (Monteverde) : hemelsbreed een afstand van ongeveer 14 kilometer, maar omdat er een groot meer tussen zit waar we helemaal omheen moeten rijden is het uiteindelijk een tocht van ongeveer 3,5 uur. Zodra we de omgeving van Monteverde binnen rijden zien we het landschap veranderen van bossen in grasvelden met ‘echte Nederlandse‘ koeien (zonder gele oorflappen). In de jaren ‘50 van de vorige eeuw zijn er quakers vanuit de VS geëmigreerd naar deze streek. In de 2^e wereldoorlog weigerden deze quakers vanuit hun geloofsovertuiging in dienst te treden van het leger om te vechten tegen de Duitsers. Zij werden hiervoor gevangen genomen. Na de oorlog besloten zij de VS te verlaten en CR was een ideale plek, omdat in CR in 1948 het leger grondwettelijk is afgeschaft. De quakers bewerkten het tropisch regenwoud zodanig dat zij koeien konden gaan houden. Van de melk werd kaas gemaakt. Tot op de dag van vandaag zijn de quakers belangrijke kaasleveranciers van CR. De Monteverde is nu voornamelijk bekend vanwege de nationale parken. Wij verbleven in het plaatsje Santa Elena. Dit is een toeristenplaatsje met een gezellige sfeer.

We reizen door naar Manuel Antonio. Het nationale park Manuel Antonio ligt aan de Pacifische kust en heeft diverse prachtige stranden. Het park heeft een oppervlakte van ruim 680 hectare waarvan een groot deel nog privé-bezit is. De jungle, die aan de stranden grenst zorgt voor een weelderig groene scheidingslijn met het schone zand van de stranden. Je kan hier niet alleen mooie wandelingen maken door het regenwoud, er is een mooi uitkijkpunt en je kan genieten op één van de mooie stranden. Afgezien van de apen, die jou weten te vinden, zie je hier met wat geluk vele andere dieren zoals luiaarden, leguanen, neusbeertjes, de agoeti en kinkajou alsmede vele vogelsoorten en vlinders. We verblijven hier ook voor 2 nachten.

We gaan nu weer terug naar San Jose om hier voor 1 nacht te overnachten om zo door te reizen naar Tortuguero.

Vroeg uit de veren, want om kwart over 6 zitten we alweer in de bus. Na een busreis van ongeveer 4 uurtjes komen we aan bij een piepklein ‘haventje' waar een bootje klaar ligt om ons naar Tortuguero te varen. De weg richting de haven gaat dwars door bananenplantages. We zien regelmatig een bord van Chiquita staan. Die komen hier vandaan. De bedoeling was dat we een boerderij zouden bezoeken waar de bananen verpakt en verwerkt worden. Maar omdat een rivier was overgestroomd moesten we een andere route nemen en kwamen we er niet meer langs.

De boottocht was prachtig. We voeren dwars door de groene jungle met hele mooie varens en palmbomen.Langs de kant zien we ook een krokodil en wat hagedissen. We stoppen nog bij het dorp Tortuguero. Heel de dag lopen we te zweten als een otter, het is hier zó warm en zo'n hoge luchtvochtigheid. Vandaag ook de eerste dag dat het niet heeft geregend.

Om half 10 's avonds is het tijd om het strand op te gaan om schildpadden te zien die hun eieren aan het leggen zijn. We zien heel veel sporen, maar we hebben weinig geluk. We zien wel een zeldzame schildpad, maar ze is net klaar met eieren leggen en was alweer op weg naar ze zee. Wel waanzinnig om zo'n groot dier op een paar centimeter afstand te kunnen volgen.

Vanuit Tortuguero gaan we naar Cahuita. Na het ontbijt vertrekken we met de boot naar Limon waar we per bus verder gaan naar Cahuita. De boottocht duurt vier uur en is ook weer schitterend. Ondanks dat we zo snel varen, spotten we toch weer wat wild: kaaimannen, een wasbeertje, roze lepelaars, reigers en nog een hele hoop andere vogels. Tijdens de lunch in Limon merken we dat hier een heel andere sfeer is: veel donkere mensen, alles gaat allemaal wat langzamer, reggae muziek uit de speakers en de vlag van Jamaica is veelvuldig te zien. Een relaxed sfeertje dus.Ik heb lekker een dagje voormijzelf gepland zonder excursies vandaag. Dat wil dus zeggen; eerst lekker uitslapen! Maar vanwege de warmte en een paar brulapen zijn we alweer rond half 6 wakker. Lekker op het gemakje gedaan, ontbeten in het dorpje bij een piepklein restaurantje (4 tafeltjes) en daarna het nationale park ingegaan. Het gaat bijna ongeloofwaardig klinken, maar ook dit park is weer schitterend! Witte zandstranden, helderblauw water en vanaf het strand loop je zo de jungle in. Ook hier zien we weer een aantal dieren: wasbeertje, twee verschillende soorten apen en een derde apensoort horen we wel, maar spotten we niet. Eindelijk de brulapen van dichtbij gezien! 's Avonds met de hele groep voor de laatste keer gezamenlijk eten.

De volgende dag reis ik weer door naar San Jose waar ik nog voor 1 nacht verblijf om dan het vliegtuig te pakken naar Schiphol Amsterdam. Thuisgekomen is het weer heel anders dan ik de laatste 3,5 maanden gewend ben, het sneeuwt en het vriest. Wel even wennen dus.

Heb een ontzettende leuke tijd gehad tijdens mijn vakantie, maar helaas het zit er al weer op.

Op naar de volgende vakantie (Vietnam, Cambodja en Laos).

Groeten Edwin